Leita í fréttum mbl.is

Ég veit ekki um ykkur.......

....en ég er eitthvað pínulítið döpur innan í mér þessa dagana.

 Mér finnst eins og haustið beri skjótar að en að minnsta kosti í fyrra og hitteðfyrra. Sé ekki betur á gróðrinum í garðinum mínum að það sé svoleiðis.

Vona svo sannarlega að það sé ekki táknrænt fyrir veturinn sem vofir yfir. Veit þó fyrir víst að hann verður okkur mörgum erfiður í ýmsum skilningi.

Haustið er minn uppáhalds árstími. Ég hlakka alltaf til haustsins alveg frá því á vorin. En núna kvíði ég vetrinum svo mjög fyrir hönd minnar þjóðar að ég veit ekki hvort ég get notið þessa hausts. Ég hlakka ekki einu sinni til Blómstrandi daga komandi helgi - og þá er nú langt gengið.

xxx

Fía litla


Fögur fyrirheit

Ég er í fríi í dag.

Í dagbókinni minni er eftirfarandi verkefnalisti:

Bóka viðtal við konurnar suður með sjó
Bóka viðtal við Þingborgarkonur
Klára EntWistle
Athuga rifsberin
Baka í frystinn
Gera spurningalista fyrir Védísi Jóns og senda
Fara í gegnum skólatöskurnar

BAKA Í FRYSTINN !
Glætan!
Svo kann ég andskotann ekkert að baka.

Er með smá kverkaskít og geri örugglega ekki neitt af viti í allan heila dag ef ég þekki mig rétt.

Góða helgi
xxx
Fía litla


Ull er gull!

Þið sem hafið verið með sæmilegri meðvitund undanfarin misseri vitið sjálfsagt að vinsældir handprjóns og sér í lagi íslensku ullarinnar til þeirrar iðju hafa sjaldan ef nokkurn tíma verið eins miklar hér á landi.

Ég er fullkomlega heilluð af ull og búin að vera það lengi. því hrárri og minna meðhöndluð því betra.

það er ekki hægt að útskýra það fyrir þeim sem ekki þekkja hvað maður fær mikið út úr því að sýsla í höndunum. það má líklega líkja því við hvaða sköpun sem er og fangar hugann hverju sinni.

Sá sem er heillaður af myndum gleymir sér við að horfa og kannski skapa með því að útfæra form og liti. Tónlistarmaður fæst við takt og tóna.

Prjónakona fæst við liti, form, áferð og mynstur.

Þegar ég sé lopa eða garn sé ég ekki afurð heldur möguleika. Það sama gerist þegar ég sé fólk í bíl á rauðu ljósi, ég sé hugsanlega sögu - hver þau kunna að vera, hvert þau eru að fara og svo framvegis (en það er önnur saga).

Vinna með textíl hefur í gegnum aldirnar tengst konum fremur en körlum. Færni á því sviði hefur í mörgum menningarsamfélögum verið mælikvarði á kvenkosti og því verið óbein leið kvenna til að gera sig fýsilegar og karla til að velja sér kvonfang. Ævintýri, goðsögur og sagnir ólíkra þjóða eru stórforvitnilegur vitnisburður um þetta.

Hvort konur á Íslandi árið 2009 prjóna sem galnar væru til að ganga í augun á körlum efast ég þó um. Þær hins vegar sauma líka í auknum mæli og þykir mér ekki ólíklegt að þetta tvennt tengist hruni stórsagna í nútímanum og þá tilheyrandi endurmati á gildum og virði lífs og lista.

Tvennt held ég komi sérstaklega til:
Að sjálfsbjargarelementið hafi verið ræst (það er góð tilfinning að finnast maður vera að gera gagn)
og að þörfin fyrir sefjun og rósemd í trylltum heimi hruns og áhyggna kalli fram sköpunarmáttinn í konum sem svo sækja í hefðirnar/ræturnar sem tengja þær við upprunann og tilganginn með lífinu.

xxx
Fía litla


Veit ekki alveg hvenær ég á að halda heimili eða skrifa BA verkefnið mitt - tala nú ekki um að vinna.

Þessa dagana er ég að hugsa um að endurprjóna tvær flíkur sem ég átti á níunda áratugnum. Önnur þeirra yrði reyndar á dótturina.

Ég spurði hana á dögunum hvort ég ætti að prjóna á hana svona eitís peysu úr mohair, með vængjaermum eins og ég hefði átt þegar ég var 13 ára. Ah ég veit ekki alveg svaraði hún en vildi vita hvort ég ætti mynd af mér í gripnum.

Fann enga en teiknaði í staðinn snið á blað. Hún voða hrifin. Í kjölfarið vilja svo bæði hún og miðlungurinn fá lopapeysur eftir eigin höfði. Í gær tilkynnti daman mér svo að hana vantaði hesthúspeysu í hvelli - það væri farið að kólna.

Nýlega lofaði ég að prjóna lopu á pabba með mömmu. Hún vippar saman ermunum og ég geri rest. Er að spá í að fá litlu systir með í verkið og láta hana setja rennilásinn í og hekla listana.

Nú svo þarf ég alveg nauðsynlega að prjóna mér eina sem ég átti þegar ég var 13-16 ára. Ekki svo að skilja að ég haldi að ég muni líta eitthvað svipað út í henni og ég gerði þá. Nei, nei, nei - hún bara var svo notaleg og dásamleg að ég hef alltaf ætlað að endurskapa hana. Svo datt ég niður á svo yndislega mjúkt alpaca um daginn sem ég held að muni alveg gera flíkina.

Fyrir utan þessar tvær nostalgíu-flíkur og allar hinar sem bættust á verkefnalistann fyrir afkvæmin er svo svakalega margt sem ég bara verð að prófa að gera.

Ætli maður geti fengið svona prjóna-örorku eitthvað?

xxx

Fía litla

 


Ein þjóð, my ass!

Indefence vill smala fólki til samstöðu-samkomu til þess að sýna öllu og öllum að við Íslendingar séum ein þjóð sem standi saman í erfiðleikum.

Já var það ekki bara!?

Má ég benda á að í dag búa Fjölskylduhjálp og Mæðrastyrksnefnd sig undir að taka á móti ekki færri en 800 fjölskyldum sem þurfa að þiggja matargjafir!

Ein þjóð, my ass!

xxx

Fía litla


Ég risti þeim hér með rúnir þessar og óska ergi, óþols og æðis!

Sverrir Jakobsson skrifar í Fréttablaðið í dag um ábyrgðarleysi í íslensku samfélagi síðustu ára og þarfar breytingar í þeim efnum.

Mér er í fersku minni frasajarmið í Pétri Blöndal, Geir ekki svo Harða, Bjössa byssó og erfðaprinsinum undanfarin misseri á þá leið að ´frelsi fylgi auðvitað ábyrgð´. Réttlætingarkór frjálshyggjunnar hefur sjaldan hljómað falskar en þá. Orðatiltækið ´að tala tveim tungum´ nær ekki yfir falsið og lygina sem þessum mönnum virðist tamara en móðurmálið sjálft.

Það er laukrétt hjá Sverri að öll löggjöf og rekstrarumgjörð fyrirtækja og fjármagnseigenda hefur verið smíðuð þannig og innréttuð undanfarin ár að fjárhagsleg ábyrgð fyrirtækjaeigenda og stjórnenda er nær engin.

Þessi rammi var bókstaflega slegin til þess að skýla eignamönnum og gera þeim kleift að misnota aðstöðu sína - sem að sjálfsögðu varð raunin. Pótintótar viðskiptalífsins réðu í raun yfir framkvæmdavaldi íslenska ríkisins um árabil. Því til sönnunar liggur sú staðreynd að um 90% tillagna þeirra runnu rjómablítt í gegnum hið pasturslitla Alþingi þess tíma fyrir tilstilli Viðskiptaráðs.

Nú sitjum við smáfuglarnir uppi með afleiðingarnar á ísaköldu hjarni.
Lái mér hver sem vill en þessi staða er fyrst og fremst Sjálfstæðisflokknum að kenna með dyggri aðstoð Framsóknar.

Fari þau félagasamtök andskotans til sem allra fyrst Íslandi til gæfu og bjargar.

xxx
Fía litla

Es. Ég skil ekki vel greindar KONUR og MÆÐUR sem eru starfandi meðlimir í Sjálfstæðisflokknum. Þessi ofvaxna karlakirkja er enginn staður fyrir konur. Það ættuð þið að skynja á eigin skinni nú eða skilja í sögulegu tilliti og tölfræðilegu. Ég höfða til ábyrgðartilfinningar ykkar, siðferðiskenndar og skynsemi !


Jæja, svo þið eruð svona grínfull í dag!

Ekki alveg að gera sig kannski þessi hugmynd að henda köllum út á kaldan klakann eða hvað?

En svona grínlaust þá koma mér í hug tvö eða mögulega þrjú kvenmannsnöfn íslensk þegar ég spái í hrunið sem við eigum eftir að eyða áratugum í að krafsa okkur upp úr. Restina eiga karlar, alveg aleinir og skuldlausa í þokkabót- eða þannig.

Svo get ég alveg látið mér detta í hug konur sem hefur verið hlegið að og þær taldar móðursjúkar þegar þær hafa viljað malda í móinn með það hvernig samfélaginu hefur verið stýrt og almannahagsmunir látnir reka á reiðanum.

Jónína Ben er til dæmis ein. Hún hefur vissulega sérstakan stíl sem ekki er allra en það réttlætir alls ekki það hvernig sú kona hefur verið smánuð og lögð í einelti hreinlega. Þar hafa karlar róið undir en konur hafa svo sannarlega tekið fullan þátt - svo öllu sé nú haldið til haga.

Að lokum langar mig að segja í dag og þá líka alveg grínlaust, að ég held að þótt allrar sanngirni sé gætt þá séu það hvítir miðaldra karlmenn, mátulega menntaðir, vel efnaðir, misjafnlega ofmetnir af störfum sínum og velflestir af vestrænum uppruna, sem eiga næstum allt sem hægt er að eiga í þessari veröld og stjórna þá um leið því hvernig lífið gengur sinn gang fyrir okkur hin.

Svona illa væri ekki komið fyrir okkur hér á litla Íslandi ef konur réðu í ríkari mæli.
Það er einlæg sannfæring mín.
Ef það hlægir ykkur, þá það......

xxx
Fía litla

Es. þetta er skrifað við hljómþýðan róm systursonar míns, Sigurðar Heiðars sem situr inni á gólfi í legó-fótboltaspili og raular mamma mia. Ekki orðinn karlpungur enn og verður aldrei svo lengi sem frænka hans fær einhverju ráðið.


Út með helvítis pungana!

Í Mogganum í dag er gantast með það að kannski þurfi landinn að læra eitt og annað aftur vegna ástandsins, eins og til að mynda að strokka smjör.

Þetta er reyndar alls ekki fyndið því þetta er hreint ekki fjarri því sem er að gerast í raun.

Aldrei, og þá meina ég aldrei nokkurn tíma eftir að Sagnaskemmtun í baðstofum landsins leið undir lok hafa jafn margar konur prjónað á Íslandi eins og einmitt núna. Ég er að rannsaka málið og ég segi það satt, það eru allir að reyna að prjóna!

Íslenski lopinn er málið, að hluta til vegna þess að verðið á honum er mjög hagstætt núna.

Þetta er það sem við konur gerum þegar kreppir að. Við nýtum það sem gefst. Ég skal sveia mér upp á það að hlutfall heimatilbúinna gjafa undir jólatrjám landsmanna mun margfaldast í ár miðað við undanfarin.

Konur nefnilega kunna að fara með. Þær reka gjarnan fyrirtæki eins og um heimilisrekstur væri að ræða. Enda sannað mál að þeim ferst slíkt heldur betur úr hendi en körlum.

Og nú skulum við tala íslensku:

Hvernig væri í alvöru að endurvekja kvennapólitík 20. aldar og taka ærlega til í þessu samfélagi?
Hvernig væri að taka þessa helvítis kallapunga sem hafa komið okkur í þann vanda sem við erum í núna upp á typpinu og kasta þeim út úr opinberum byggingum?

Þeir geta sótt fisk í sjó, mokað skurði og lagt vegi - unnið með vöðvakúlunum sínum sem þeir eru svo stoltir af. Á meðan ættum við konur að leiðrétta ástandið, taka til og endurraða öllu ruglinu í þessu samfélagi sem við eigum öll saman en hefur verið rústað af gráðugum og siðspilltum kallaaumingjum.

Ég segi: Enga punga meir takk!

xxx
Fía litla


Vitiði.....

.......mér finnst það eiginlega snilldarlegt hjá Steingrími J. að láta alla halda að hann sé að selja sálu sína og svíkja kjósendur með því að kyngja því að við förum í aðildarviðræður um inngöngu í ESB.

Hann veit sem er að við Íslendingar munum að líkindum ekki segja já þegar þar að kemur. Til þess erum við, eins og bóndinn í Moggaviðtalinu í gær sagði svo réttilega, of miklir einyrkjar í eðlinu.

Ég komst einmitt að því þegar ég á dögunum gerði athugun á menningu garðyrkjubænda í Hveragerði fyrr og nú að sá hópur var aldrei stétt heldur fyrst og fremst einyrkjar. Þannig er það einhvern vegin með okkur Íslendinga líka.

Það er eitthvað í því sem ekki er til betra orð yfir en þjóðarsál, sem gerir okkur að einyrkjum eða einförum jafnvel. Alveg eins og það er eitthvað í þjóðarsál Norðmanna sem gerir þá að hallærisplebbum (er að æfa mig í að gera ekki gys að Norðmönnum - en ég er jú mannleg.....).

Þetta veit Steingrímur J. Hann treystir á þjóðina þegar á hólminn kemur.

Hins vegar kostar þetta Evrópu-kjaftæðis-bull einhvern helvítis helling sem ég sé ekki alveg að gott sé að réttlæta í augnablikinu. Þar á móti kemur reyndar að margur maðurinn mun hafa atvinnu af þessu brölti, sér í lagi í sérfræðingastétt, sem er gott í atvinnuleysinu.

Það breytir ekki því að við látum ekki teyma okkur inn í ESB að óbreyttu.

Noðurlanda-samtarfs-brandarinn er svo alveg heill kapituli útaf fyrir sig. Fyrir rúmum 20 árum stóð ég með alla mína 154 sentimetra uppi í hárinu á miðaldra bjúrókrötum í norskri embættismannastétt til að fá skítavinnu í litlu skítapleisi rétt utan við Stavanger. Þar mætti ég ítrekað fullyrðingum um að ég væri útlendingur og þyrfti atvinnuleyfi.

Nei, gargaði ég. Ég er Íslendingur og tilheyri Norðurlöndunum. Ég varð að hringja í sendiráðið, fékk að sjálfsögðu vinnuna og gerði mér ferð á kontórinn til að núa því þeim um nasir sem áttu það skilið.

Í vinnunni hitti ég svo mann og annan, þar á meðal liðlega fertugan Dana sem aldrei hafði heyrt að Íslendingar hefðu haft danskan kóng. Honum fannst það fyndið - þó ekki eins fyndið og að heyra mig segja eitt og annað með öllum dönsku hljóðunum á nokkurn vegin réttum stöðum (Húsið var á tveimur hæðum og hann lét mig segja ´ned´ mörgum sinnum á dag). Hvar lærðirðu að tala dönsku? Spurði hann hlægjandi - Nú í skóla á Íslandi, danskur kóngur mannstu, svaraði ég - ekki hlægjandi.

Enn annar var norskur, hét (og heitir sjálfsagt enn) Haakon, og spurði mig hvort við í minni fjölskyldu værum fátæk, hvort ég hefði þurft að búa í sjóhúsi !!!!!!!!!! 

Nú öllum þessum árum síðar þekki ég konu sem stendur í sama stappinu í Noregi. Hún þarf að vinna vinnuna fyrir fávísa kommúnufulltrúa í norska konungdæminu - og að sjálfsögðu hefur hún og veit betur!

VIÐ HÖFUM ALDREI VERIÐ HLUTI AF NORÐURLÖNDUNUM! þar höfum við aldrei verið og verðum ekki á minni lífstíð viðurkennd sem jafningjar.

Ég held við munum standa dálítið ein enn sem komið er. Hins vegar held ég líka að við getum ekki haldið áfram að keyra samfélagið og reka eins og milljónaþjóðir í kringum okkur gera. Það eru aðeins um 160 þúsund manns á vinnumarkaði sem reka kassann hér heima. 

En ESB er ekki svarið - því miður!

xxx

Fía litla


Gaman að því!

Gay pride í dag og allir glaðir. Verst hvað það rignir og að ég skuli vera að vinna.

Var að koma heim úr hinni árlegu sumarbústaðarferð með familíunni. Húsafell var það að þessu sinni. Bara skemmtilegt eins og alltaf. Mikið hlegið, mikið borðað - frábært að eiga góða fjölskyldu!

Það glitti í gamalkunna takta hjá Steingrími J. í Kastljósinu á fimmtudaginn. Ekki tími til að hanga fast á hugmyndafræðinni á tímum sem þessum sagði hann og kætti mig. Hann er einn af fáum alvöru í þessum bransa.

Byltingin byrjuð að éta börnin sín í Borgarahreyfingunni. Kannski ekkert gaman að því í sjálfu sér en enn og aftur sjáum við hvernig veröldin snýst og veltist í raun.

Gulir og rauðir litir farnir að gægjast fram í runnunum mínum. Það þýðir að uppáhalds árstíðin mín er að hefjast. Skólarnir að byrja og rútínan sem við elskum öll að hata fer brátt að gera okkur gott.

Bílar eru farnir að seljast í Ameríkunni og Jóhanna segist ætla að þjarma enn frekar að hrunprinsum íslenskum. Hvoru tveggja til merkis um það að mannskepnan er sjálfri sér lík.

Það skemmtilegasta hjá mér svona persónulega og´prívat er að nú er ég byrjuð að safna heimildum og taka viðtöl fyrir lokaverkefnið mitt í þjóðfræðinni. Enn skemmtilegra er svo það að ég er búin að koma auga á spennandi masternám. Nú er bara að spila í Lottó og HHí og vona það besta :)

Gaman að þessu!

xxx

Fía litla

 


« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Soffía Valdimarsdóttir
Soffía Valdimarsdóttir
Bara ég sjálf hvort sem ykkur líkar það betur eða verr!
Mars 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (28.3.): 0
  • Sl. sólarhring:
  • Sl. viku:
  • Frá upphafi: 0

Annað

  • Innlit í dag: 0
  • Innlit sl. viku:
  • Gestir í dag: 0
  • IP-tölur í dag: 0

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband