Það sem ég vildi sagt hafa....

15.4.2008 | 15:05

Ekki minn tebolli

Kötturinn Klara er í þessum töluðu orðum að fæða eða gjóta eða eignast kettlinga frammi í þvottahúsi.

Ég skil ekki þennan kött. Ég tala aldrei við hana, kem aldrei við hana, kvarta undan ónæði og óþrifnaði af henni og kippi snöggt í sængina mína ef hún vogar sér upp í. Gæludýr eiga ekkert erindi upp í rúm hjá mér.

Samt er hún búin að grenja stöðugt á mig og elta mig um allt síðan í gærkvöldi. Ég reyndi að segja þessu fólki hérna sem ég bý með að það væri komið að þessu. En nei nei þeir vissu nú betur. Prins Valdimar vildi til dæmis meina að það væru 2-3 vikur eftir. Ekki veit ég hvernig hann þykist geta vitað það, vil ekki vita það - hrýs reyndar hugur við því.

En sem sagt kötturinn er búinn að vera óléttur í einhvern tíma (reyndi líka að segja þeim að hún væri ólétt - en nei það var bara rugl í mér) og er að eignast einhvern slatta af afkvæmum þarna frammi akkúrat núna. Það sem ég skil ekki er að hún skuli hafa viljað gera mér viðvart og heimta athygli frá mér í þessu sambandi. Ef hún heldur að af því að ég er kvenkyns þá geti ég aðstoðað hana eitthvað þá er hún heldur betur á villigötum. Ég hef aldrei fætt af mér eitt eða neitt - er með rennilás.

Og þó - ég skamma stundum krakkana þegar hana vantar að éta og drekka. Hún sjálfsagt áttar sig á því að ég er matmóðir hennar þótt ég hati hana af öllu hjarta og sé búin að bíða og bíða eftir því að hún fari að heiman.

En þetta verður allt í lagi. Ég hringdi í Önnu systir og hún er að græja þetta - ég kem ekki nálægt þessu!

Flokkur: Bloggar | Facebook