Í nettu taugaáfalli!

Já ég get eiginlega ekki kallað það neitt annað.

Í gær var í móðursysturhlutverkinu og fór með skæruliðann í smábarnafimleika í íþróttahús Hveragerðisbæjar. Þangað hef ég ekki komið síðan ég neyddist til þess síðast. Það kann að hafa verið á þessari öld en þarf þó ekki að vera því svo háttar til með íþróttaiðkun minna barna að það er hvorki boðið upp á þeirra áhugasvið í bænum né er pláss fyrir þau í þessu helv...... íþróttahúss-rottuholu-ógeðs-greni sem við státum af Hvergerðinar.

Í stuttu máli sagt fékk ég nánast taugaáfall að koma þarna inn. Þvílíkur viðbjóður!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Klefarnir eru morknir, myglaðir, ryðgaðir, flagnaðir, fúnir, kaldir og sóðalegir. Klefahurðin (sem ég hafði varla lyst á að koma við nema með olnboganum) var brotin eða morkin að neðan svo í hana vantaði vænan bút. Andskotans skömm er að þessu!

Ég svitna við tilhugsunina eina saman að við skulum taka á móti öðrum íþróttafélögum á mót og þvíumlíkt. Man hvað mér fannst hræðilega leiðinlegt að fara á fótboltamót með þann elsta í þetta greni - og nota bene, það eru ein 8 eða 9 ár síðan hann hætti í fótbolta (sá yngri hefur nánast aldrei haft nein afnot af þessum hjalli - þeir hafa verið úti við langt fram á vetur og svo í Þorlákshöfn sem hefur aumkað sig yfir okkur aumingjana undanfarin misseri). Þá var þetta skítagreni en núna enn verra.

Ég hef leynt og ljóst ekki nennt að æsa mig neitt upp á síðkastið en þessi andskoti tekur út yfir allan þjófabálk!

Stenst þetta hús kröfur heilbrigðisyfirvalda?
Getum við girt sómatilfinninguna ofan í nærhöldin eitthvað lengur með þessi íþrótta- og tómstundamál í Hveragerði?

Hvað getum við gert?
xxx
Fía litla

Athugasemdir

[Soffía Valdimarsdóttir, 18.9.2008 kl. 22:32]

Já sennilega hefur þetta verið boðlegt þá, en guð minn góður þú ættir að sjá herlegheitin núna.