Jólin klikka aldrei.........

jólin klikka aldrei! Sönglar Sigurður Heiðar frændi minn á 5 ári á meðan hann kubbar einbeittur eitthvað merkilegt úr þroskaleikfangakubbunum í safninu mínu. Jónheiður Anna mín og Sóldís Anna frænka mín og systir Sigga Heiðars eru þarna líka og flissa að vitleysunni í krakkaskítnum litla.

Jú! Segi ég. Einu sinni þegar ég var held ég 13 ára frekar en 12 þá klikkuðu jólin. Allir héldu að ég væri orðin svo mikil pæja að ég fékk bara eitthvað drasl í jólagjöf og ekki eina einustu bók!

Stelpurnar hvá í kór og svo segir Sóldís: Já og jólin mannstu þegar við komum til ykkar um kvöldið og þú varst búin að setja englahár á jólatréð - það var alveg ömurlegt! Oj já! bætir Jónheiður við og við ræðum þessi ömurlegheit eitthvað aðeins.

Það er vandlifað í þessari veröld. Þessi jól var eiginmaðurinn búinn að vera meira og minna veikur allan desember og fékk með herkjum að koma heim um blájólin og áramótin með því skilyrði að hann væri keyrður á spítalann tvisvar á dag í lyfjagjöf. Ég var að klára stúdentinn og hafði rúma viku til að græja jólin. Aldrei slíku vant hafði ég ekki byrjað að hugsa fyrir þeim í ágúst-september. Það var sem sagt brjálað að gera og í öllum áhyggjunum af honum Óla mínum ákvað ég að gleðja hann alveg sérstaklega þessi jól.

Hann hafði oft talað um það hvað jólatréð heima hjá honum var fallegt þegar búið var að dryssa englahárinu yfir það og ljósin á seríunni tindruðu í gegn. Ég kannaðist svo sem alveg við þetta en mig minnir að englahársnotkun hafi verið lögð af á mínu heimili um leið og jólastjörnurnar, hyasintur og alvöru lifandi jólatréð. það varð að gera vegna þess að Anna systir var með ofnæmi. (andskotans ónæðið alltaf af þessum smábörnum - það var nú ekki fyrir ekki neitt að maður þoldi ekki þetta skrípi)

Nema hvað að þegar við erum öll saman komin þarna á aðfangadagskvöld, foreldrar mínir, systir mín og co og svo við auðvitað þá eru allir röflandi og tuðandi yfir þessu helvítis englahári. Ég man ekki hvað það voru margir sem fóru í sturtu fyrir miðnætti en alla vega var Óli mjög illa haldinn og varð að leggja sig eftir sína á meðan ég reyndi að ryksuga mesta ósómann á brott.

jú jólin geta sko klikkað - og gera það helst þegar maður er eitthvað að rembast.
Næst er ég að spá í að vera bara rallhálf allan desember í konfektgerð og föndri í bland við jólahlaðborð og glöggpartý og sjá hvernig það verkast í mannskapinn.

xxx
Fía litla

Athugasemdir

[Hulda Bergrós Stefánsdóttir, 2.7.2008 kl. 16:33]

Fía pía, það er hálft ár enn í jól

En ekki fyrir það þá geta þessi krakkakvikindi verið stórfurðuleg og fá meira segja gamlar frænkur til þess að blogga um bullið í þeim...............................