Ég er mamma mín!

Manstu þegar þú varst unglingur og mamma þín var í stuði?

Ég man það eins og gerst hefði í gær þegar mamma brast í söng með útvarpinu eða yfir pottunum og söng í sleifina kannski eða dillaði sér framan í mig. Þetta var hrikalegt!

Haldiði ekki að ég sé orðin mamma mín!!

Jú jú. Það er nefnilega þannig að miðlungurinn minn fer alveg á taugum þegar ég er í verstu köstunum. Ég má alveg reyta af mér brandarana og rífa kjaft við sjónvarpið - en að vera í stuði - nei þá fer hann alveg ´ikerfi.

Þetta er nýtt fyrir mér því sá elsti var ekkert að stressa sig yfir mér eða yfirleitt. En það er nú ekki aldeilis endalaust. Miðlungurinn sem sagt alveg við hliðina á sér út af mömmu sinni og örverpið að hita sig upp í það sama.

Þett´er geðveikt skemmtilegt!!!!!!!!!!!!!

Núna er ég alltaf í stuði meira og minna allan sólarhringinn - það er að segja þegar ég get vegna hláturskrampa.

Adíós amígós
Er´ekki allir í stuði?!

Athugasemdir

[Hulda Bergrós Stefánsdóttir, 8.5.2008 kl. 17:48]

Æ það er gott að vera mamma sín, svona stundum

En varðandi póstinn !!! Ég fæ minn inn um lúguna  þú verður að flytja bara í Klettahlíðina !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Soffía Valdimarsdóttir, 8.5.2008 kl. 17:58]

Já það er ekki leiðum að líkjast!

En þú færð ekki rúmfrek bréf eins og það kallast því það er draslið sem kemst ekki inn um lúguna - ég er búin að kynna mér þetta.