Ég sagði ykkur þetta!

Ég vissi það!!!

Kannski eða kannski-ekki krabbameinsveiki pabbi prjónakonunnar fær svona rautt afgangaferningateppi frá henni og öllum hinum prjónakonunum.

Ég kemst ekki yfir þessar prjónakonur. Þær prjóna og prjóna og samt er allt svo krúttlegt og hreint heima hjá þeim . Hvenær ætli þær hafi tíma til að taka til og þrífa? Skil ekki svona atorkusemi og afköst. Nema að þetta séu heimavinnandi húsmæður - barnlausar - já ætli það sé ekki bara málið?!

Svo eiga alveg rosalega margar prjónakonur hunda eða ketti og sumar hvoru tveggja. Skil það heldur ekki alveg. Þarf að hugsa þetta svolítið lengur.

Læt ykkur vita ef ég átta mig..........
xxx
Fía litla